آرتروز لگن
استرئوآرتریت یا ارتریت فرسایشی بیماری شایعی است که بسیاری از افراد در طی میانسالی و پیری به آن مبتلا میشوند.
در این بیماری، غضروف در مفصل ران به تدریج با گذشت زمان فرسوده میشود . با فرسوده شدن غضروف، سطح آن ناصاف و خشن میشود و فضای مفصلی محافظ بین استخوان ها کاهش مییابد . این بیماری باعث درد و سفتی میشود که در کارهای روزمره مانند بلند شدن از حالت نشسته، بستن بند کفش باعث درد می.
علل ایجاد آرتروز لگن
افزایش سن، سابقه خانوادگی، آسیب قبلی به مفصل ران مثل سابقه شکستگی استابولوم یا در رفتگی مفصل ران، و چاقی عفونت های قدیمی درمان نشده و . . .
علائم آرتروز لگن
سفتی در مفصل ران، که باعث درد در راه رفتن و خم کردن مفصل میشود، احساس سفتی و سختی در مفصل، در هنگام بلند شدن از تخت یا نشستن طولانی، هر درد و یا حساسیت به لمس.
احساس یا صدای خورد شدگی استخوانی هنگام سایش آنها روی یکدیگر.
درمان آرتروز لگن
در مراحل اولیه میتوان درد را با مسکنهایی نظیر استامینوفن یا ضد التهابی غیر استروئیدی ( ایبوبرفن، ناپروکسن، . . . ) کاهش داد.
همچنین کم کردن وزن اضافه، ورزش های مخصوص و روش های غیر جراحی مانند تزریق اسید هیالورونیک یا کورتون تحت گاید سونوگرافی که در این مرکز زیر نظر پزشک فوق تخصصی انجام میشود در بسیاری از موارد میتواند به طور چشمگیری در بهبود بیمار نقش داشته باشد و درد او را تسکین دهد.
در مواردی که هیچکس از درمانهای بالا جواب ندهد پزشک جراحی را به بیمار توصیه می کند که ممکن است تا تعویض مفصل هیپ پیش رود .